Er zijn dit najaar weer heel wat interessante nieuwigheden te vinden in de winkels, maar eentje doet me toch wel de wenkbrauwen fronsen: de zogenaamde Faux Leather trend!
Je vindt alles in dit materiaal tegenwoordig, van jassen en schoenen tot handtassen en portefeuilles. Meestal is het bijna even duur als echt leder dus ik vroeg me of of dit nu echt een gamechanger is. Zoals u wellicht weet staat de mode-industrie niet direct bekend om zijn duurzaamheid. Gaat het hier dus om regelrechte greenwashing of zit er echt iets in? Ik besloot het uit te zoeken.
Faux Leather of Vegan Leather is alles wat er uitziet als echt leder maar waar geen dier aan te pas is gekoment om het te produceren. Nobel, zou je denken op het eerste gezicht, maar zo simpel is het niet!
Eerst en vooral is er kunstleder, of wat we vroeger ‘skai’ noemden. Dit is gemaakt van PVC, een aardoliederivaat , en een van de meest vervuilende plastics op aarde. Het is haast niet afbreekbaar in de natuur. Bovendien is het ‘leder’ van slechte kwaliteit, je zweet erin, het slijt snel en het scheurt makkelijk. Vaak is kunstleder gewoon een dun laagje PVC over textiel en daardoor dus ook nog eens onmogelijk te recycleren.
Dan is er die andere kunststof: PU (oftewel PolyUrethaan). Nu wordt het tricky want PU kan namelijk net zoals PVC gemaakt worden van aardolie, maar ook van plantaardige alternatieven zoals appelschillen, kurk, ananasvezels, paddenstoelen, enz… Hoe weet je nu in hemelsnaam waar jouw PU van gemaakt is?
Eigenlijk is dat best eenvoudig te achterhalen. In je kleding zit namelijk altijd een label en het is wettelijk verplicht om daar de samenstelling van de stof, net zoals het land van fabricage, te vermelden. Als er in het label staat 100% PU, Made in PRC (People’s Republic of China) dan weet je wel hoe laat het is. Dit is pure plastic oftewel pleather.
Als de PU gemaakt is van 100% organisch materiaal dan staat dat duidelijk op het label vermeld want het is sowieso een marketinginstrument. Kleding uit dit materiaal wordt ook bijna altijd in de EU geproduceerd omdat die innovatieve technieken nog niet op grote schaal gecommercialiseerd zijn om massaal te laten produceren in China. Een mooi voorbeeld van een merk dat met 100% organische PU werkt is Stella McCartney, maar daar betaal je al snel meer dan €1000 voor een handtas in echt Vegan Leather.
En natuurlijk is er nog een middenweg: PU samengesteld uit gedeeltelijk organisch materiaal en gedeeltelijk aardolie. Helaas is er nog geen enkele wetgeving die dit regelt dus momenteel tast je als consument toch wat in het duister. De prijs is helaas een goede indicatie maar zeker geen garantie.
Laat je dus niet vangen, de huidige Faux Leather trend is wel degelijk greenwashing. De modebewuste consument, die alsmaar vaker ook een milieubewuste consument wordt, wil weer eens wat anders, toch? Al kan ik me niet voorstellen dat het draagcomfort van een PU jasje even fijn is als dat van mijn heerlijke kalfslederen jack van All Saints. Dat gaat nog jaren mee, van PU valt dat nog af te wachten. Ik heb trouwens een lange bruine lederen jas in mijn kast hangen, gekocht in 1976 door mijn moeder, van het merk Gruno & Chardin (werd later Zino & Judy), en die draag ik nog heel regelmatig.
Uiteraard ben ik helemaal voor dierenwelzijn en ik wil niet dat een dier lijdt omwille van mijn leren jas of schoenen, maar ik wil ook niet dat de planeet nog meer afziet. Het is al zo erg gesteld met al dat plastic en je kan je toch de vraag stellen wat beter is: een leren jas die decenia meegaat, en die alleen maar mooier wordt door de jaren, of die plastic jurk waar je je gek in zweet en die je daarom maar een keer hebt gedragen.
Aan u de keuze maar ik weet het nu wel… ik ga voor echt leder maar dan uit de tweedehandswinkel, en ik laat die nieuw gecreëerde trend gewoon aan me voorbij gaan!
Wat vind jij? Laat het even horen in een reactie hieronder. Voor meer advies staat The SuperStyler weer helemaal tot uw dienst dit najaar!